Metoda MIG/MAG

W metodach MIG i MAG używa się łuku elektrycznego. Łuk wytwarza się między topliwą elektrodą (drut) i spawanym materiałem. W procesie tym bierze również udział gaz osłonowy, który osłania drut i łuk. W przypadku MIG gaz osłonowy jest gazem chemicznie obojętnym (np. hel lub argon), natomiast w MAG używa się gazu chemicznie aktywnego (np. dwutlenek węgla). Obydwie metody znajdują zastosowanie w łączeniu elementów ze stali niskowęglowych, nierdzewnych, kwasoodpornych, aluminium, a także stali stopowych.

Metoda TIG

W metodzie TIG również używa się łuku elektrycznego. Wytworzony jest on przez nietopliwą elektrodę wolframową w otulinie gazu ochronnego chemicznie obojętnego, najczęściej argonu lub helu, wypływającego z dyszy uchwytu elektrodowego. Do głównych zalet tej metody zalicza się możliwość spawania prawie wszystkich metali i stopów, we wszystkich pozycjach, możliwość spawania cienkich blach – od około 0,5mm, oraz wysoką jakość i czystość spoiny. Dodatkowo w procesie spawania TIG nie powstaje żużel, co w efekcie eliminuje ryzyko zanieczyszczenia spoiny jego wtrąceniami a gotowa spoina praktycznie nie wymaga żadnego czyszczenia. Najczęstsze zastosowanie spawania metodą TIG to spawanie stali nierdzewnych i innych stali wysokostopowych oraz takich materiałów jak aluminium, miedź, tytan, nikiel i ich stopów.